Όταν ήμουν φοιτήτρια στη Φιλοσοφική εργαζόμουν παράλληλα στο ραδιόφωνο ως ραδιοφωνική παραγωγός. Ασχολιόμουν επίσης με το Θέατρο και τη Φωτογραφία. Αγαπούσα πολύ τα ντοκιμαντέρ, κυρίως τα ταξιδιωτικά. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ένα γαλλικό ντοκιμαντέρ για την Ινδονησία, και την πολυδιάστατη κουλτούρα της, ένα μωσαϊκό ανθρώπων, θρησκειών και πολιτισμών. Ξαφνικά συνειδητοποίησα ότι τα ντοκιμαντέρ και οι ταινίες μπορούν να συνενώσουν όλες τις Τέχνες μαζί, δημιουργικά και συλλογικά και κυρίως να φέρουν κοντά τους ανθρώπους, να ενώσουν ανθρώπους από όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, να τους φέρουν πιο κοντά. Κατάλαβα αμέσως ότι αυτό ήθελα να κάνω. Είχα βρει τον τρόπο να συνενώσω Ψυχολογία, Φιλοσοφία και Καλές Τέχνες σε ένα μέσο πανανθρώπινο και για έναν σκοπό ουμανιστικό.
