Γνωρίζουμε τον σκηνοθέτη Γιώργο Σιούγα ο οποίος βραβεύτηκε πρόσφατα με την ταινία The One Note Man στο 12ο Διεθνές Φεστιβάλ Ψηφιακού Κινηματογράφου Αθήνας AIDFF με το βραβείο καλύτερης ταινίας μικρού μήκους και τώρα βρίσκεται στη short list των Oscars και διεκδικεί την υποψηφιότητα του.
Πώς πήρατε την απόφαση να ασχοληθείτε με τον κινηματογράφο; Και την τηλεόραση.
Οι γονείς μου χώρισαν όταν ήμουν 3 χρονών και κατόπιν η μητέρα μου παντρεύτηκε τον σκηνοθέτη Αντρέα Θωμόπουλο ο οποίος έγραψε το γνωστό τραγούδι “Να μ’ αγαπάς” για εκείνη. Αναπόφευκτα, μεγάλωσα σε ένα καλλιτεχνικό περιβάλλον, περιτρυγυρισμένος από σκηνοθέτες, σεναριογράφους, ηθοποιούς και μουσικούς. Από πολύ μικρός μου άρεσε το σινεμά αλλά σίγουρα αυτή η δημιουργική ατμόσφαιρα μέσα στο ίδιο μου το σπίτι με επηρέασε.
Στο Γυμνάσιο έγραφα μικρές ιστορίες φαντασίας και γενικά από μικρός μου άρεσε να ταξιδεύω σε κόσμους που έπλαθα με το μυαλό μου. Όταν είδα το Star Wars προς τα τέλη της δεκαετίας του ’70, ήμουν 6-7 χρονών, ήταν η πρώτη φορά που σκέφτηκα “Θέλω κι εγώ να κάνω άλλους να αισθανθούν όπως αισθάνομαι εγώ τώρα”. Μου άρεσε πάντα η σκοτεινή αίθουσα του σινεμά και το πως οι ταινίες με έπαιρναν από την πραγματικότητα και με μετέφεραν σε έναν κόσμο όπου τα πάντα ήταν δυνατά.
Εμπρακτα, όταν έγινα 18, αποφάσισα ότι θα ακολουθήσω αυτόν τον δρόμο και γράφτηκα στο London Film School του Λονδίνου, στην ίδια σχολή που είχε φοιτήσει και ο Θωμόπουλος.
Η τηλεόραση προέκυψε μετά τη σχολή, όταν ο Παπακαλιάτης είδε μια μικρού μήκους “Το Ψυγείο”, που βραβεύτηκε στη Δράμα το 2002 και μου πρότεινε να συν-σκηνοθετήσω τον 2ο κύκλο του “Κλείσε Τα Μάτια”. Κατόπιν, η Μιρέλλα Παπαοικονόμου μου έδωσε την πρώτη μου πραγματική ευκαιρία με το “Ετσι Ξαφνικά”, μια δουλειά για την οποία είμαι πολύ περήφανος. Η τηλεόραση είναι πολύ στην καρδιά μου και της χρωστάω μεγάλο κομμάτι του μετιέ μου.
Ποιες ήταν οι ταινίες, δημιουργοί, τα σημεία αναφοράς για εσάς;
Μεγάλωσα στην δεκαετία του ’80 οπότε τρίο Spielberg, Lucas, Cameron είχε πολύ μεγάλη επιρροή πάνω μου. Στη σχολή μελέτησα και εκτίμισα πολύ τους Scorsese, Ridley Scott, Woody Allen, Coppola, αδερφούς Cohen και DePalma αλλά και τους παππούδες του σινεμά William Wyler, John Ford, Hitchcock, Kubrick,, David Lean, Frank Capra, Cukor, Welles, John Huston, Billy Wilder. Θεωρώ καθήκον μου να κρατώ ζωντανή τη λαμπρή ιστορία του Hollywood όχι μόνο για ιστορικούς λόγους αλλά γιατί θεωρώ πως με το να μελετάμε τους προτοπορους του σινεμά αυτομάτως ακόμα και υποσυνείδητα εμπλουτίζεται και το δικό μας το αποτύπωμα με το μετιέ τους. Περνάει η γνώση τους και σε μας με ένα τρόπο.
Ταινίες-σταθμός για μένα είναι The Kid, Casablanca, Jaws, The Godfather, Lawrence of Arabia, The Best Years of Our Lives, The Searchers, Marnie, Star Wars, 2001 A Space Odyssey, It’s A Wonderful Life, Alien, ET, Indiana Jones, Dances With Wolves, Out of Africa, Disney’s Fantasia.
Ντοκιμαντέρ ή μυθοπλασία; Τι σας τραβάει δημιουργικά
Μυθοπλασία. Αγαπώ πολύ τα ντοκιμαντέρ αλλά μόνο να τα βλέπω. Τώρα που σκέφτομαι το “γιατί” νομίζω ότι έχει τις ρίζες του σε μια ανάγκη μου να ξεφεύγω από την πραγματικότητα. Δεν αποκλείω όμως την πιθανότητα να σκηνοθετήσω ένα ντοκιμαντέρ κάποια στιγμή! You never know που λένε!
Οι ιστορίες που περιλαμβάνονται στις ταινίες σας αναφέρονται αποκλειστικά σε μυθιστορηματικά γεγονότα ή εμπεριέχουν και βιωματικά στοιχεία;
Νομίζω ότι η κάθε ταινία που κάνουμε περιέχει βιωματικά στοιχεία είτε συνειδητά είτε υποσυνείδητα. Η δουλειά μας ως σκηνοθέτες είναι να θέτουμε ερωτήματα (όχι να τα απαντάμε!) και τα ερωτήματα που μας αφορούν προκύπτουν από το δικό μας βιωματικό φίλτρο. Είτε τα ερωτήματα είναι υπαρξιακά, είτε όχι σημαίνει πως μας αφορούν και άρα είναι κομμάτι του εαυτού μας.
Τη στιγμή που συλλαμβάνετε μια ιδέα βλέπετε χρώματα, ακούτε ήχους ή κάτι άλλο;
Αν η ιδέα μου αρέσει πολύ, νιώθω κάτι στο στομάχι μου, όπως το συναίσθημα που νιώθουμε όταν ερωτευόμαστε! Μετά με κυριεύει μια ανάγκη να περάσω πολύ χρόνο με τον ήρωα. Και να ζήσω μέσα στον κόσμο του. Και τελευταία βλέπω εικόνες.
Mίλησε μας λίγο για την σημερινή κατάσταση στον Κινηματογράφο και την τηλεόραση
Ήμουν, είμαι και θα είμαι θερμός οπαδός του σινεμά και υποστηρίζω ότι πρέπει να κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας έτσι ώστε να ζήσει για πάντα. Αγαπώ πολύ την τηλεόραση γιατί έμαθα την τέχνη μου μέσα από αυτήν. Ειδικά τα τελευταία 8-10 χρόνια η γραμμή μεταξύ σινεμά και τηλεόρασης έχει λεπτύνει αρκετά. Όμως η μεγαλύτερη συνεισφορά που μπορούμε να κάνουμε ωσ σκηνοθέτες στην παγκόσμια σκηνή είναι να δώσουμε στο κοινό μια κινηματογραφική εμπειρία. Δυστυχώς σήμερα είναι πολύ δύσκολο να υλοποιηθούν οι μεσαίου προϋπολογισμού στο Hollywood και το Αμερικάνικο ανεξαρτητο σινεμά δεν υποστηρίζεται όπως στη δεκαετία του ’90 και του 2000. Το Hollywood ενδιαφέρεται μόνο για υπερπαραγωγές και superhero movies. Αυτή η έλλειψη ποιοτικών κινηματογραφικών σεναρίων έχει σαν αποτελεσμα οι ηθοποιοί, σεναριογραφοι και σκηνοθέτες να έχουν “μεταναστεύσει” στην τηλεόραση όπου πια “ζουν” τα καλύτερα σενάρια, οι καλύτεροι ηθοποιοί και καταπληκτικοί/ες σκηνοθέτες/ιδες. Οι τηλεοράσεις έχουν μεγαλώσει στα σπίτια, το ηχητικό σύστημα είναι σούπερ αλλά τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με την κινηματογραφική, συλλογική εμπειρία της κινηματογραφικής αίθουσας όπου ένα τσούρμο αγνώστων έχουν μπει στο αυτοκίνητό τους και έχουν ταξιδέψει μια απόσταση να δούν μια ταινία. Αυτή η εμπειρία μέσα στην σκοτεινή αίθουσα όπου νιώθεις τον κόσμο γύρω σου, δεν συγκρίνεται με καμία άλλη. Το μέλλον όμως βρίσκεται στη τηλεόραση και στα streaming platforms. Το παιχνίδι έχει αλλάξει, όπως άλλαξε και στο παρελθόν πολλές φορές. Δεν το βλέπω ωα κάτι κακό, αλλά ως κάτι που με το οποίο καλούμαστε να συμπλέυσουμε και να προσαρμόσουμε τις ικανότητές μας ανάλογα. Το σινμεά όμως πρέπει να το κρατήσουμε ζωντανό και να προτρέπουμε τα παιδιά μας να βλέπουν όσο πιο πολλές ταινίες μπορούν στις αίθουσες.
Θα μας αναφέρετε 5 πολύ αγαπημένες σας ταινίες και τους λόγους που σας έκαναν να τις αγαπήσετε;
JAWS - Γιατί μου δίδαξε ότι αυτό που δεν βλέπουμε συχνά είναι πιο δυνατό από αυτό που βλέπουμε.
LAWRENCE OF ARABIA - Γιατί μου έδειξε ότι η ερώτηση “Ποιος είμαι;” βρίσεται στο κέντρο της κάθε καλιτεχνικής δημιουργίας.
STAR WARS - Γιατί μου έμαθε ότι όλα τα καλά σενάρια πατούν πάνω σε δυνατά αρχέτυπα και μου άνοιξε τα μάτια σχετικά με το “Ταξίδι του Ήρωα".
ΕΤ - Γιατί εμπεριέχει όλη την αθωότητα της παιδικής μου ηλικίας.
IT’S A WONDERFUL LIFE - γιατί μου θυμίζει να εκτιμώ αυτά που έχω.
The One Note Man του Γιώργου Σιούγα
Best Live Action Short Film
@cusp_films @moseley.road.productions @verus_studios @mrsamclaflin @creativeartistsagency @unitedagents
